وجود یک سری خطرهای اقتصادی در سال گذشته میلادی از بحران نقدینگی و بازارهای مالی گرفته تا افزایش نگرانیها در خصوص امنیت بلندمدت ذخایر مواد غذایی موجب شد تا توجه جامعه بینالمللی به آسیبپذیری سیستم جهانی جلب شود. آگاهی از این خطر و مدیریت خطر در سال گذشته به یکی از مهمترین مسائل برای کنترل موثر در بخشهای خصوصی و دولتی اقتصادی بود.
با وجود آنکه چند ماهی از سال میلادی جدید گذشته است اما شرایط اقتصادی تغییرات زیادی نکرده است. خطر سرمایهگذاری در برنامههای کوتاهمدت همچنان به اندازه یک دهه گذشته بالا است و هنوز تاثیرات نقدینگی سال ۲۰۰۷ به اندازه واقعی خود در اقتصاد جهان نمود پیدا نکرده است.
از نظر ژئوپلیتیکی دلایل عدمثبات اقتصادی در جهان میتواند احتمال افزایش تنشها با ایران و نگرانیهای در خصوص عدمانسجام در کشورهای افغانستان و عراق باشد.
از آنجا که امروز جهان با نگرانیهای اقتصادی بیشتری روبهرو شده است، یک سوال اصلی در حوزه مدیریت خطر در جامعه جهانی بیش از پیش برجسته شده است و آن این است که چه کسی بیشتر از همه در معرض خطر است؟ بدون یک درک مشترک از مالکیت، رسیدن به توازن که میتواند خطرهای اقتصادی را تعدیل بخشد بسیار مشکل خواهد بود. برای حل این مشکل اولین گام این است که مسوول خطرپذیری اقتصادی در جهان امروز را بشناسیم چراکه بدون رسیدن به این مرحله، رسیدن به آرمانهای اقتصادی غیرممکن خواهد بود.
بقیه در ادامه مطلب...