در عین حال،حسین بن على «ع» یكى از محورهاى وحدت شیعه و از چهرههاى برجسته
و شاخصى بود كه مورد توجه قرار داشت و همواره سلطه اموى از نفوذ شخصیت او
بیم داشت . با مرگ معاویه در سال 60 هجرى ، یزید به والى مدینه نوشت كه از
امام حسین«ع»به نفع او بیعت بگیرد . اما سید الشهدا كه فساد یزید و
بىلیاقتى او را مىدانست، از بیعت امتناع كرد و براى نجات اسلام از بلیه
سلطه یزید كه به زوال و محو دین مىانجامید ، راه مبارزه را پیش گرفت.از
مدینه به مكه هجرت كرد و در پى نامه نگاریهاى كوفیان و شیعیان عراق با آن
حضرت و دعوت براى آمدن به كوفه،آن امام ابتدا مسلم بن عقیل را فرستاد و
نامههایى براى شیعیان كوفه و بصره نوشت و با دریافت پاسخ كوفیان در
بیعتشان با مسلم بن عقیل،در روز هشتم ذیحجه سال 60 هجرى از مكه به سوى
عراق،حركت كرد. پیمانشكنى كوفیان و شهادت مسلم بنعقیل، اوضاع عراق را
نامطلوب ساخت و سیدالشهدا كه همراه خانواده، فرزندان و یاران به سوى كوفه
مىرفت، پیش از رسیدن به كوفه در سرزمین «كربلا» در محاصره سپاه كوفه قرار
گرفت . تسلیم نیروهاى یزیدى نشد و سرانجام در روز عاشورا در آن
سرزمین،مظلومانه و تشنه كام، همراه اصحابش به شهادت رسید،از آن پس،كربلا
كانون الهام و عاشورا سرچشمه قیام و آزادگى شد و كشته شدن وى،سبب زنده شدن
اسلام و بیدار شدن وجدانهاى خفته گردید
جدیدترین نرم افزار روز دنیا | عکس | فیلم | بازی | اس ام اس |
بازدید : 316
سه شنبه 22 شهریور 1390
نظرات (0)